دیروز.....

باز آماده ی نوشتن شدم و باز ذهنم از همه چیز خالی شد...این فراموشی  ناگهانی رو دوست دارم اما نمیدونم چرا وقتی بهش نیاز دارم نه تنها سراغم نمیاد،بر عکس همه چیز با تمام جزییات  برام مرور میشه!!!

دیروز روز valentine بود...یه روز متفاوت با سالهای قبل...یادمه پارسال همین روز کلاس زبان داشتم و وقتی برمیگشتم و زوج های خوشبخت یا حداقل به ظاهر خوشبختو میدیدم که با رزهای قرمز،شادو خندون دستای همو گرفته بودن  سال قبلش برام مرور میشد  که توی حافظیه ،زیر قشنگترین نم نم بارونی که تاحالا دیدم با کسی که حالا ۲ساله فقط قسمتی از برگهای دفتر خاطراتمو پر کرده این روز رو جشن گرفتیم!!!دیروز زشت ترین valentine زندگیم بود،هرچند با دخترعمو و دختر دایی هام خیلی خوش گذشت...کاش خاطره ای بود تا با حسرت مرور میکردم...کاش اشکی بود تا شر شر میریخت و آرومم میکرد..کاش غصه ای بود تا از نبودنش میخوردم...اما هرچی بود فقط بغض بود که قصد داشت خفه ام کنه.... دیروز حتی 2روز هم از یکی شدنمون نگذشته بود!!!!!دیروز آینه هم به من خندید!!! دیروز حتی خرسهای قرمز هم به من خندیدند!!!!دیروز همه به من خندیدند....حسم گفتنی نیست...برای اولین بار احساس میکنم چقدر ناتوانم....و الان میفهمم درد زاییدن یعنی چی!!!